Gay Parade στην Ιερή Πόλη

Για πρώτη φορά στην Ιστορία του ανθρώπινου γένους, ο Θεός, ο Deus, ο Ελοχίμ και ο Αλλάχ κάθισαν (δι’ αντιπροσώπων τους) γύρω από το ίδιο τραπέζι. Η Συνάντηση Κορυφής έλαβε χώρα (που αλλού;) στην Ιερουσαλήμ και είχε ως αντικείμενο ένα μείζον σημασίας θέμα για την ανθρωπότητα: Το πώς θα αποτραπεί, πάση θυσία, το προγραμματιζόμενο Gay Parade στην Ιερή Πόλη. Φυσικά, συμφώνησαν σε όλα και έδωσαν τα χέρια, απέναντι στον κοινό ιερό σκοπό. Τι καλά που θα ήταν αν έκαναν το ίδιο και για άλλα σημαντικά θέματα που ταλανίζουν τον πλανήτη...

Σκηνές απόλυτης παράνοιας. Χάος και αλλοφροσύνη. Οι εξτρεμιστές της Παλαιστίνης απειλούν για αντίποινα σε ισραηλινό έδαφος, μετά την σφαγή των αμάχων στην Μπεήτ Χανούν – ο στρατός και η αστυνομία είναι σε «κόκκινο συναγερμό». Οι ultra Ορθόδοξοι Χαρεντί πραγματοποιούν διαδήλωση στην Παλιά Πόλη με γαϊδούρια, αρνιά και κατσίκες, δηλώνουν ότι «οι ομοφυλόφιλοι είναι ζώα» και τραγουδούν το «Old McDonald Had A Farm» σε αντι-gay παράφραση. Οι φιλοζωϊκές οργανώσεις τους κάνουν μήνυση για κακοποίηση των ζωντανών.

Η κόρη του πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ, δηλωμένη λεσβία, ανακοινώνει ότι θα συμμετάσχει στο Gay Parade. Όπως και ο συγγραφέας – σύμβολο της Ισραηλινής διανόησης, Σάμι Μίχαελ, βουλευτές από τα κόμματα της Αριστεράς και επώνυμοι δημοσιογράφοι. Μια σειρά από επιφανείς Ραβίνους επιχειρηματολογεί κατά της τέλεσης, ενώ κάποιοι πιο φιλελεύθεροι διατυπώνουν πως «όλοι πλάσματα του Θεού είμαστε και κανείς μας δεν είναι αναμάρτητος».

Το Τζαμί Αλ Ακσά, ο Πάπας από το Βατικανό, οι Ευαγγελιστές και η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία στέλνουν οργίλες επιστολές κατά του event προς την πολιτική ηγεσία του Ισραήλ, ενώ υπογείως διεξάγεται πυρετωδώς δια-θρησκευτικό lobbying για να φτάσουν όλες οι πλευρές σε συμφωνία αντίθεσης – αν ο Απόστολος Βαβύλης ήταν ακόμα εκεί, θα είχε πολλή δουλειά αυτές τις μέρες.

Και ο κάπως-εχέφρων επικεφαλής της Αστυνομίας της πόλης, Ιλάν Φράνκο, να προσπαθεί να συμβιβάσει όλες τις πλευρές, σε διαδοχικές συσκέψεις – πρέπει να έγιναν επτά ή οκτώ τις τελευταίες ημέρες. «Ήταν ένα από τα πιο δύσκολα τεστ της καριέρας μου» δηλώνει, ξεφυσώντας με ανακούφιση, μετά το τέλος της γιορτής, η οποία, τελικά, από πορεία στην Παλιά Πόλη, εξελίχθηκε σε ειρηνική / περιφρουρούμενη / «κλειστή» συνάντηση – συναυλία στο γήπεδο του Πανεπιστημίου του Ισραήλ, με αναλογία μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών, δύο προς ένας. Στο μεγάλο πολύχρωμο stage το σύνθημα ήταν «Όλα Τα Χρώματα του Ουράνιου Τόξου – Χωρίς Σύνορα».

Επεισόδια δεν σημειώθηκαν, εκτός από τη σύλληψη πέντε Ορθόδοξων νεαρών σε παρακείμενο χώρο, που βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους μαχαίρια, ρόπαλα και ένα περίστροφο με άδεια – αφέθηκαν όμως τελικά ελεύθεροι, αφού εξήγησαν πειστικά στις αρχές πως δεν είχαν, φυσικά, πρόθεση να επιτεθούν στους διαδηλωτές, αλλά «να εξασκηθούν στις πολεμικές τέχνες». By the way, ο ομοϊδεάτης τους, Σάι Σλίσελ, που πέρυσι μαχαίρωσε δύο – τρεις διαδηλωτές στην αντίστοιχη εκδήλωση, είναι ακόμα στη φυλακή όπου και προσεύχεται καθημερινά.

Ίσως, τελικά, να ήταν λίγο «τραβηγμένο» να πραγματοποιηθεί αυτή η πορεία, αυτές τις μέρες, στην Ιερουσαλήμ. Σε μια πόλη που αν ένα ζευγάρι φιληθεί στο φανάρι, θα προκαλέσει τα αηδιασμένα βλέμματα των περαστικών, και όπου το 50% του πληθυσμού της δηλώνει δημόσια, με κραυγαλέο τρόπο, τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις σε καθημερινή βάση. Είτε φορώντας κίπα και πλατύγυρο καπέλο, είτε ράσο, καλυμμαύχι, μουσουλμανικό σκούφο, κομποσκοίνι ή μαντίλα.

Σε μια κοινωνία με απίστευτες εμμονές, όπου η θρησκευτική πίστη προσλαμβάνει σαφή γηπεδικά χαρακτηριστικά μεταξύ των χιλιάδων νεαρών φανατικών πιστών («Εσύ με ‘μας είσαι ή με τους άλλους; Α, δικός μας!») και κάθε Παρασκευή απόγευμα οι Ιμάμηδες από τους μιναρέδες, οι καλλίφωνοι Χαρεντί και οι «δικοί μας» Ορθόδοξοι τραγουδούν και χτυπούν τις καμπάνες την ίδια ακριβώς ώρα, επικαλύπτοντας ο ένας τον άλλον.

Και όλα αυτά, σε μια συγκυρία όπου μια επίθεση ισλαμιστών εξτρεμιστών έχει προαναγγελθεί και δείχνει ιδιαίτερα πιθανή (οι άδειες των αστυνομικών οργάνων ανακλήθηκαν επ’ αόριστον σε όλη τη χώρα), ο Σαντάμ Χουσεϊν καταδικάζεται σε θάνατο δι’ απαγχονισμού, οι ΗΠΑ κλιμακώνουν την πολεμική τους κατά του Ιράν και ο Ναχμαντινετζάντ απειλεί θεούς και δαίμονες, ότι θα τα κάνει όλα λίμπα, από λεπτό σε λεπτό.

Τελικά, ποιος θα βάλει το χέρι Του σ’ αυτό το χάος; Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο επί δεκαετίες και τίποτα δεν δείχνει ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Τουλάχιστον, όσο οι φανατικές θρησκευτικές μειοψηφίες (συ)ζούν στον ίδιο χώρο και καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις. Οι Τέσσερις, πάντως, δεν προβλέπεται να ξανασυναντηθούν στο εγγύς μέλλον. Ίσως να ξανανταμώσουν του χρόνου, τέτοια εποχή, με αφορμή τις νέες σκληρές διαπραγματεύσεις για το Gay Parade του 2007 στην Ιερή Πόλη...